تبدیل صادرکنندگان استیبل کوین به خریداران پنهان بدهی ایالات متحده
آیا قانون GENIUS باعث میشود تا ناشران استیبلکوین به خریداران پنهان بدهیهای ایالات متحده تبدیل شوند؟
اگر ناشران به طور متمرکز به نگهداری نقد و اوراق قرضه کوتاهمدت دولتی هدایت شوند، آیا این به معنای تبدیل شدن آنها به خریداران ساختاری بدهی ایالات متحده است؟ این نکتهای است که شاناکا آنسلم پررا، نویسنده و ایدهپرداز، مطرح میکند و میگوید: “هر دلار دیجیتالی که ضرب میشود، به یک خرید قانونی از بدهیهای دولتی ایالات متحده تبدیل میشود.”
حامیان این قانون میگویند که این قانون شفافیت قانونی، حمایت از مصرفکننده و مسیری برای پولهای برنامهپذیر ارائه میدهد. اما منتقدان سوالات عمیقتری را مطرح میکنند:
محتوای قانون GENIUS
قانون راهبری و تأسیس نوآوری ملی برای استیبلکوینهای ایالات متحده (GENIUS) که در تاریخ 18 ژوئیه به تصویب رسید، به عنوان قانونی معرفی میشود که نهایتاً توکنهای وابسته به دلار را از منطقه خاکستری نظارتی خارج کرده و به یک چارچوب نظارتی و پرداختی تبدیل میکند.
این قانون “استیبلکوینهای پرداختی” را به عنوان توکنهای وابسته به ارز فیات که عمدتاً برای پرداخت و تسویه استفاده میشوند، تعریف میکند. تنها ناشران مجاز استیبلکوینهای پرداختی میتوانند به کاربران ایالات متحده در مقیاس بزرگ خدمات ارائه دهند و این ناشران باید توکنهای خود را به نسبت 1:1 با مجموعهای محدود از داراییهای با کیفیت بالا پشتیبانی کنند.
- داراییهای مجاز شامل: موجودیهای نقدی و ارزهای ایالات متحده، ماندههای بانک مرکزی، سپردههای بیمهشده بانکی، اوراق قرضه دولتی کوتاهمدت، و صندوقهای بازار پول دولتی واجد شرایط است.
- ناشران باید در نرخ معادل، توکنها را بازخرید کنند، افشای منظم ذخایر را منتشر کنند و صورتهای مالی حسابرسیشده را بالای آستانههای اندازه ارائه دهند.
- ناشران همچنین باید به مجموعه محدودی از فعالیتها که به صدور و بازخرید استیبلکوین مربوط میشود، پایبند باشند و از وامدهی یا تجارت گستردهتر خودداری کنند.
ناشران خارجی که به دنبال دسترسی به مشتریان ایالات متحده از طریق پلتفرمهای داخلی هستند، باید یا با این چارچوب مطابقت داشته باشند یا به وزارت خزانهداری نشان دهند که نظام کشور خود “مقایسهپذیر” است.
چالشهای قانون GENIUS برای نهادهای نظارتی
با این حال، به نظر میرسد که GENIUS بیشتر به عنوان یک مقدمه برای چالشها باشد. تحلیلگران در مؤسسه بروکینگز اخیراً به برخی از چالشهای احتمالی برای نهادهای نظارتی در هنگام اجرای این قانون پرداختهاند.
این چالشها شامل سپردههای بانکی uninsured، نقشی که شرکتهای بزرگ غیرمالی و عمومی در صدور استیبلکوینها ایفا میکنند، انحرافات احتمالی در مقررات خارجی و توانایی واقعی ناشران برای رعایت الزامات نظارت بر مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم هستند.
آیا ناشران به خریداران پنهان بدهیهای ایالات متحده تبدیل میشوند؟
تحلیلهای پررا به مراحل بیشتری میرسد. او GENIUS را به عنوان تبدیل ناشران استیبلکوین پرداختی به بانکهای باریک میبیند که نقش اقتصادی اصلی آنها تبدیل تقاضای جهانی برای دلارهای دیجیتال به تقاضای ساختاری برای بدهیهای کوتاهمدت دولتی ایالات متحده است. او استدلال میکند:
“وزارت خزانهداری ایالات متحده یک تحول ساختاری در معماری پولی آمریکا را اجرا کرده که بانک مرکزی را دور میزند و بخش خصوصی را به عنوان خریدار اجباری بدهیهای دولتی به خدمت میگیرد و ممکن است به طور موقت مشکل دائمی تأمین مالی کسری را حل کرده باشد.”
چرا که ذخایر به ترازنامههای بانک مرکزی، اوراق قرضه دولتی کوتاهمدت، صندوقهای بازار پول دولتی و وامهای کوتاهمدت با وثیقه دولتی واریز میشوند و از آنجا که ناشران نمیتوانند به طور گسترده وام دهند، دوباره وثیقهگذاری کنند یا به کاربران سود پرداخت کنند، نتیجه طبیعی این است که ترازنامهها از اوراق قرضه دولتی پر میشود.
در این راستا، شرکتهایی مانند Circle و Tether به خطوط لوله تبدیل میشوند. پساندازکنندگان در بازارهای نوظهور که به دلیل تورم یا کنترلهای سرمایهای فرار میکنند، دلارهای دیجیتال میخرند و ناشران این ورودیها را در اوراق قرضه کوتاهمدت ایالات متحده پارک میکنند. وزارت خزانهداری از تأمین مالی ارزانتری بهرهمند میشود و این چرخه ادامه مییابد.
زمانی که جریانها معکوس میشوند، آیا این یک CBDC پنهانی است؟
همان طراحی که یک پیشنهاد ثابت برای اوراق قرضه دولتی ایجاد میکند، همچنین آن چیزی به نام “عدم تقارن بازخرید” در زمان کاهش ایجاد میکند. در حالی که موضع فعلی بانک مرکزی در مورد ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) واضح است (یعنی بدون مجوز کنگره به دنبال یکی نیستند)، پررا به Cointelegraph میگوید: “این یک سیاست در زمان صلح است.”
او به تحقیقات بانک تسویهحسابهای بینالمللی اشاره میکند که نشان داده است خروج استیبلکوینها، بازده اوراق قرضه دولتی را دو تا سه برابر بیشتر از ورودها افزایش میدهد. اگر بازار استیبلکوین یک کاهش 40 درصدی را تجربه کند، صدها میلیارد دلار از اوراق قرضه کوتاهمدت دولتی ممکن است در عرض چند هفته به بازار ریخته شود.
او هشدار میدهد:
“این زمانی است که بحث درباره CBDC دوباره مطرح میشود. یک بحران استیبلکوین میتواند به یک رویداد کاتالیزوری تبدیل شود که محاسبات سیاسی را تغییر میدهد. استدلال این خواهد بود که چرا باید ریسک استیبلکوینهای خصوصی را یارانه بدهیم، در حالی که یک دلار دیجیتال صادر شده توسط فدرال تمام نگرانیهای مربوط به طرف مقابل را به طور کامل از بین میبرد؟”
در آن زمان، موضع “بدون دلار دیجیتال بدون کنگره” فدرال با وظیفه ثبات مالی آن برخورد خواهد کرد. ابزارها از قبل در دسترس هستند؛ استفاده از آنها برای تثبیت یک شوک در دوران GENIUS نشان خواهد داد که استیبلکوینهای خصوصی اکنون بر روی یک حمایت بانک مرکزی غیررسمی نشستهاند.
نوآوری، تقاضا و تعادل
در تئوری، GENIUS هنوز میتواند وعدههای خود را تحقق بخشد: توکنهای دلاری کاملاً ذخیرهشده تحت استانداردهای واضح فدرال، پرداختهایی سریعتر و ارزانتر و راهی برای اتصال تسویههای زنجیرهای به هسته سیستم دلار.
اگر آرزوهای وزیر خزانهداری اسکات بسنته به واقعیت بپیوندد، این بازار ممکن است به تریلیونها دلار برسد و به یک منبع پایدار تقاضا برای خزانهداری تبدیل شود.
اما این همچنین به این معنی است که استراتژی مالی ایالات متحده، تقاضای جهانی برای دلارهای دیجیتال و فصل بعدی پول بانک مرکزی اکنون به هم پیوستهاند.
GENIUS ممکن است به عنوان یک راه هوشمند برای استفاده از استیبلکوینها ثابت شود، یا آغاز یک بازی باشد که با یک بحران و یک دلار دیجیتال محرک به پایان میرسد و بحثی بسیار واضح درباره اینکه واقعاً چه کسی کنترل لولههای پول را در دست دارد را به همراه دارد.
