ارزشهای سایفرپانک در حال مرگ هستند، اما هنوز مرده نیستند
ارزشهای سایفرپانک در حال افول، اما هنوز زندهاند
پدربزرگم به شدت از دنیای مدرن بیزار بود. او به طور ناخودآگاه یک سایفرپانک بود و ارزشهای او به سرعت در حال محو شدن هستند.
امروز، دادههای ما به طور انبوه جمعآوری، فروخته و با یکدیگر ترکیب میشوند و نظارت به یک قاعده جدید تبدیل شده است.
گفتوگوها، پرداختهای نقدی و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی؛ هیچ رکورد دائمی از آنها باقی نمیماند. هر رکوردی که ایجاد میشد عمدتاً به صورت کاغذی و به طور جداگانه نگهداری میشد. این حالت به اصطلاح “تاریخی عملی” نامیده میشود.
حدود ۷۰ سال پیش، حریم خصوصی برای اکثر مردم یک اصل اساسی بود و این موجب ایجاد سوءظن نسبت به هرگونه نظارت میشد، اگرچه در آن زمان نظارت چندان رایج نبود. در دهه ۵۰ میلادی، نظارت نادر، پرهزینه و زمانبر بود و معمولاً شامل پیگیری فیزیکی افراد میشد.
حفاظت از حریم خصوصی در گذشته
در سال ۱۹۵۰، مردی به نام هری ویلوک در لندن متوقف شد و افسر پلیس از او خواست تا کارت شناساییاش را نشان دهد، که این یک الزام ناخوشایند در زمان جنگ جهانی دوم بود.
مردم نسل پدربزرگم به شدت از حریم خصوصی خود محافظت میکردند، زمانی که این حق بشری اساسی به شمار میرفت. پدربزرگم در لندن دوران جنگ رشد کرده بود و این موجب احتیاط شدید او در مورد پول میشد؛ چرا که پول بسیار کمیاب بود.
درسهای پدربزرگ
پدربزرگم به من گفت که بیشتر پساندازهایش را در خانه پنهان کرده است؛ در کتابها، کمدها و زیر تشکها. او شوخی میکرد که وقتی مرد، باید خانه را قبل از فروش آن به دقت جستجو کنم.
یکی از آخرین سخنرانیهایش برای من بسیار معنادار بود. او از من خواست که قبل از فروش خانه، تمام گوشهها و شکافها را بررسی کنم. در یکی از این گوشهها، یک پاکت قهوهای رنگ را پیدا کردم که حاوی مقداری پول نقد بود که با یک نوار لاستیکی قدیمی بسته شده بود.
حریم خصوصی، خودمختاری و عدم تمرکز: پیش از اینکه دیر شود
نظریههای حریم خصوصی که در حال حاضر به وجود آمدهاند ممکن است ناشی از عوامل متعددی باشند، اما احساس میشود که این یک تلاش نهایی و ناامیدکننده است.
به نظر میرسد جامعه به قدری تحت فشار است که ابزارهای حفظ حریم خصوصی مورد انتقاد قرار میگیرند. ویتالیک بوترین، برای انجام یک اهدا از میکسر استفاده کرد و مورد انتقاد قرار گرفت، به طوری که گویی عمل او مشکوک بوده است. او در پاسخ گفت: “حریم خصوصی طبیعی است.”
حقایق درباره حریم خصوصی
این یک تصور نادرست است که تمایل به حریم خصوصی به معنای پنهان کردن چیزی است. به عنوان مثال، سوزی وایولت وارد، مدیر عامل Bitcoin Policy UK، به درستی اشاره کرد: “آیا شما در خانهتان پرده ندارید؟”
اریک هیوز در “مانیفست سایفرپانک” در سال ۱۹۹۳ نوشت که “حریم خصوصی برای یک جامعه باز در عصر الکترونیکی ضروری است. حریم خصوصی به معنای راز نیست. یک موضوع خصوصی چیزی است که نمیخواهید همه جهان از آن مطلع باشد، اما یک موضوع راز چیزی است که نمیخواهید هیچکس از آن مطلع باشد.”
تغییر در خودمختاری
خودمختاری نیز در پی افول حریم خصوصی قرار دارد. کنترل بر روی هویت، دادهها و حتی اموال افراد به تدریج از آنها سلب شده است. ما باید برای تعامل با بسیاری از نهادهای متمرکز، شناسنامه خود را ارائه دهیم، به نوعی شبیه به “لطفاً مدارک خود را نشان دهید”.
با دادهها، نبردهای قانونی گسترده به ما یک تکه کنترل با “حق فراموشی” داده است، اما حتی این نیز نیاز به درخواست دستی هر فرد برای حذف دادههایش از هر نگهدارندهای دارد.
چشمانداز آینده
این مسائل تنها مختص افراد نادرست نیستند و نیازی به پنهانکاری ندارند. حریم خصوصی طبیعی است، همچنین حق داشتن کنترل بر زندگی و دادههایمان و حق داشتن یک زمین بازی عادلانه و بهطرز عملی غیرمتمرکز.
به همین دلیل است که Cointelegraph در حال راهاندازی یک برنامه جدید است که به گفتوگو درباره افول این حقوق بشر اساسی اختصاص دارد، با حضور کارشناسان، visionaries و افرادی که ابزارهای یک آینده آزاد و خصوصی را میسازند. این برنامه برای مخالفان دیجیتالی است که به آزادیهای مدنی اعتقاد دارند.
چرا که ارزشهای سایفرپانک در حال افول هستند، اما هنوز زندهاند.
برنامه “هنوز زندهاند” از تاریخ ۸ ژانویه به صورت هفتگی پخش خواهد شد و برخی از بزرگترین نامها در زمینه رمزنگاری، حریم خصوصی و عدم تمرکز به رابرت باگس ملحق خواهند شد تا بررسی کنند که این ارزشها چگونه در یک جامعه به شدت متمرکز و مبتنی بر نظارت باقی میمانند.
