بهبود مقیاس‌پذیری EVM با تمرکز بر لایه ۱
چالش‌های مقیاس‌پذیری EVM و ضرورت توجه به لایه ۱
در حالی که جامعه کریپتو به طور مداوم به راه‌حل‌های لایه ۲ توجه کرده است، آیا واقعاً اینجا پاسخ‌ها را جستجو کرده‌ایم؟ در سال ۲۰۱۷، زمانی که بازی کریپتو کیتیز شبکه اتریوم را به چالش کشید، صنعت درس‌های مهمی درباره مقیاس‌پذیری بلاکچین آموخت. با بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و میلیون‌ها توکن غیرقابل‌تعویض (NFT) در حال معامله، این درس اکنون بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. موتور اتریوم، یعنی ماشین مجازی اتریوم (EVM)، به مرزهای خود نزدیک شده است.
راه‌حل‌های لایه ۲: یک روش موقتی
مدت‌هاست که بلاک‌چین‌های لایه ۲ به عنوان راه‌حل مشکلات عملکرد EVM معرفی شده‌اند، زیرا توانایی انتقال بار محاسباتی از اتریوم به یک زنجیره ثانویه را دارند. اما واقعیت این است که راه‌حل‌های لایه ۲ به عنوان یک “چاره موقتی” شناخته شده‌اند و نه یک راه‌حل دائمی. به عنوان مثال، طبق گزارشی از جمینی، هر ۱۹ روز یک لایه ۲ جدید در سال ۲۰۲۴ راه‌اندازی شده است، که نشان‌دهنده ایجاد مشکلات بیشتر به جای حل آن‌هاست.
راه‌حل‌های لایه ۲ با چالش‌های خاص خود همراه هستند، به ویژه در زمینه تمرکززدایی و تعامل‌پذیری. بسیاری از بلاک‌چین‌های لایه ۲ فعلی با استفاده از توالی‌سازهای متمرکز عمل می‌کنند که می‌تواند منجر به سانسور تراکنش‌ها و پیچیدگی‌های بیشتر شود. علاوه بر این، ویتالیک بوترین در یک پست وبلاگی اخیر به مشکلات تعامل‌پذیری لایه ۲ها اشاره کرده است. این موضوع به وضعیت نامنظم لایه ۲ها توجه می‌کند و به تکه‌تکه شدن نقدینگی و تجربه کاربری پیچیده دامن می‌زند.
بررسی طراحی‌های پیشرفته و راه‌حل‌های جدید
طراحی‌های پیشرفته‌ای مانند رولآپ‌های بومی در تلاشند تا به این چالش‌ها پاسخ دهند. با این حال، این طراحی‌ها ممکن است ارزش پروژه‌ها را کاهش دهند و به همین دلیل، احتمالاً پذیرش آن‌ها دشوار خواهد بود. با توجه به چالش‌های مشابهی که لایه ۲ها با آن‌ها روبرو هستند، آیا بهتر نیست به جای آن‌ها به دنبال راه‌حل‌های دیگر باشیم؟ به گفته L2BEAT، هزینه سالانه برای راه‌اندازی و نگهداری تمام لایه ۲های اصلی حدود ۹۵.۵۳ میلیون دلار است. به جای صرف هزینه بیشتر برای توسعه و اجرای لایه ۲ها و راه‌حل‌های تعامل‌پذیری، چرا بر روی بهبود لایه پایه موجود تمرکز نکنیم؟
معیارهای جدید برای ارزیابی عملکرد بلاکچین
برای ایجاد لایه ۱های کارآمدتر، صنعت باید رویکرد خود را برای ارزیابی عملکرد بلاکچین تجدید نظر کند. بیشتر بلاک‌چین‌ها بر روی توان عملیاتی تمرکز دارند و از معیار “تراکنش در ثانیه” (TPS) برای مقایسه عملکرد زنجیره‌ها استفاده می‌کنند. در حالی که بسیاری بر این باورند که رسیدن به بالاترین میزان تراکنش در ثانیه، راهی برای پذیرش عمومی کریپتو است، TPS به دلیل نیازهای متفاوت محاسباتی انواع مختلف تراکنش‌ها، مقایسه دقیقی ارائه نمی‌دهد.
به عنوان مثال، انتقال اتر (ETH) به ۲۱,۰۰۰ واحد گاز نیاز دارد، در حالی که یک انتقال ERC-20 به ۶۵,۰۰۰ واحد گاز نیاز دارد. این نشان می‌دهد که TPS در ارزیابی تراکنش‌های عمده و توان عملیاتی شبکه هیچ ارزشی ندارد. باید یک معیار عملکرد استاندارد جدید توسعه داده شود که قابلیت محاسباتی شبکه را بهتر منعکس کند. در اینجا، معیاری به نام “گاز در ثانیه” مطرح می‌شود که هزینه‌های گاز مورد نیاز برای پردازش تراکنش‌ها را ارزیابی می‌کند و نمای بهتری از انواع مختلف تراکنش‌ها ارائه می‌دهد.
بازگشت به اصول: اهمیت لایه ۱
توانایی لایه ۱ها به طور تاریخی نادیده گرفته شده است، زیرا بسیاری از پژوهشگران اتریوم بر روی نقشه‌راه متمرکز بر رولآپ‌ها تمرکز کرده‌اند. لایه ۱ها به عنوان ستون فقرات کل اکوسیستم کریپتو، کلید مقیاس‌پذیری EVM هستند. برای حل چالش‌های مقیاس‌پذیری EVM، لایه ۱ها باید از ابتدا EVM را با تمرکز بر عملکرد بازسازی کنند.
با افزایش حجم تراکنش‌ها، EVM با مشکلات جدی از جمله شلوغی شبکه و قیمت‌های بالای گاز روبروست. زمان آن فرا رسیده است که لایه ۱ها برای جذب نسل جدید کاربران مقیاس‌پذیری را بهبود بخشند. رویکردهایی مانند موازی‌سازی می‌توانند به بهبود توان عملیاتی کمک کنند و در کنار تغییرات در مکانیزم اجماع و راه‌حل‌های ذخیره‌سازی EVM، استاندارد جدیدی برای عملکرد در صنعت ایجاد کنند و محیطی دوستانه‌تر برای توسعه‌دهندگان پروژه‌ها فراهم آورند.
نتیجه‌گیری: راه‌حل حقیقی برای مقیاس‌پذیری EVM
در سال‌های اخیر، لایه ۲ها به عنوان بهترین راه برای ارائه سریع‌ترین و ارزان‌ترین راه برای اجرای تراکنش‌ها معرفی شده‌اند. اما واقعیت این است که آنچه EVM واقعاً نیاز دارد، لایه ۱ها هستند. اکنون زمان آن است که به پذیرش معیارهای عملکرد دقیق‌تر باز باشیم و توجه خود را به بهبود عملکرد شبکه معطوف کنیم. این تغییرات می‌تواند راه را برای EVM هموار کند تا به بالاترین پتانسیل خود دست یابد و سطوح مقیاس‌پذیری و کارایی بی‌سابقه‌ای را معرفی کند. EVM در اینجا باقی خواهد ماند، اما آینده آن بستگی به تلاش‌های صنعت برای ساخت و بهبود دارد.
