مشکل عدم دسترسی به بانک‌ها در صنعت ارزهای دیجیتال

مقدمه

با وجود تلاش‌های اخیر برای بهبود وضعیت، مسئله عدم دسترسی به خدمات بانکی برای صنعت ارزهای دیجیتال همچنان به قوت خود باقی است. در آمریکا و استرالیا، مقامات در پی ایجاد موانع کمتر برای فعالیت‌های این صنعت هستند. در ایالات متحده، قوانین جدیدی که به بانک‌ها اجازه می‌دهد دارایی‌های دیجیتال را تحت نظر داشته باشند، به تصویب رسیده است. در استرالیا نیز، حزب کارگر به دنبال ایجاد چارچوب قانونی برای ارزهای دیجیتال است. اما آیا این اقدامات کافی خواهند بود تا مشکل عدم دسترسی به خدمات بانکی حل شود؟

مدیران ارزهای دیجیتال آمریکا: مشکل عدم دسترسی به خدمات بانکی همچنان پابرجاست

صنعت ارزهای دیجیتال در آمریکا به شدت از سیاست‌های محدودکننده‌ای که تحت عنوان “عملیات چوک‌پوینت 2.0” نامگذاری شده‌اند، انتقاد می‌کند. این سیاست‌ها به عنوان موانع جدی برای دسترسی به خدمات بانکی برای شرکت‌های فعال در این حوزه تلقی می‌شوند. در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، برخی از این محدودیت‌ها لغو شده‌اند و این امیدواری وجود دارد که بانک‌ها اکنون بتوانند خدماتی مانند نگهداری ارزهای دیجیتال و ذخایر استیبل‌کوین را ارائه دهند.

با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که هنوز هم چالش‌های زیادی در این مسیر وجود دارد. کتلین لانگ، بنیان‌گذار بانک کستودیا، اخیراً اظهار داشت که مشکل عدم دسترسی به خدمات بانکی برای شرکت‌های ارز دیجیتال تا سال 2026 ادامه خواهد داشت. او به تأثیرات نهادهای نظارتی و رویکردهای محتاطانه بانک‌ها اشاره کرد و گفت که این موارد می‌تواند بر روند پذیرش ارزهای دیجیتال تأثیر منفی بگذارد.

حزب کارگر استرالیا در تلاش برای ایجاد چارچوب قانونی برای ارزهای دیجیتال

در استرالیا، حزب کارگر به دنبال ارائه قوانین جدیدی برای صنعت ارزهای دیجیتال است تا به حل مشکل عدم دسترسی به خدمات بانکی کمک کند. این حزب در تلاش است تا با ایجاد یک چارچوب قانونی روشن، به بانک‌ها اطمینان دهد که می‌توانند با شرکت‌های فعال در این حوزه همکاری کنند. این اقدام به عنوان یک گام مثبت در جهت حمایت از نوآوری و کارآفرینی در صنعت بلاک‌چین و ارزهای دیجیتال تلقی می‌شود.

به گفته ادوارد کارول، مدیر بازارهای جهانی و مالی در گروه دیجیتال MHC، تصمیمات مربوط به عدم دسترسی به خدمات بانکی به دلیل فقدان یک چارچوب قانونی مشخص، ناشی از نگرش‌های احتیاطی است. او امیدوار است که تغییرات قانونی به بانک‌ها اعتماد بیشتری برای همکاری با شرکت‌های ارز دیجیتال بدهد.

کانادا: امیدی به بهبود وضعیت شرکت‌های ارز دیجیتال نیست

در کانادا، وضعیت عدم دسترسی به خدمات بانکی برای صنعت ارزهای دیجیتال همچنان یک چالش جدی باقی مانده است. مروه روحانی، مدیر اجرایی شورای وب 3 کانادا، به این نکته اشاره می‌کند که بسیاری از شرکت‌های ارز دیجیتال با مشکلاتی نظیر بستن حساب‌ها یا عدم دسترسی به خدمات بانکی مواجه هستند. این در حالی است که برخی از شرکت‌ها توانسته‌اند روابطی با بانک‌ها برقرار کنند، اما همچنان تعداد زیادی از آنها با چالش‌های جدی مواجه‌اند.

روحانی معتقد است که عدم وجود یک راهکار قانونی جامع در این زمینه می‌تواند به ادامه این وضعیت کمک کند. او تأکید می‌کند که نیاز به یک رویکرد ساختاریافته وجود دارد که شامل الزام افشای دلایل بستن حساب‌ها و نظارت‌های قانونی باشد. چنین اقداماتی می‌تواند به بهبود وضعیت و افزایش اطمینان در صنعت ارزهای دیجیتال کمک کند.

منتقدان ادعا می‌کنند که کریپتو به مسئله دیبانکینگ حمله‌ور شده است

در دنیای مالی، بحث‌های داغی درباره دیبانکینگ و تأثیر آن بر روی صنعت کریپتو در حال شکل‌گیری است. برخی از منتقدان بر این باورند که کریپتوکارها از این مسئله به نفع خود بهره‌برداری می‌کنند و به نوعی سعی دارند تا توجه‌ها را از مشکلات واقعی خود منحرف کنند. این منتقدان به ویژه به این نکته اشاره می‌کنند که ادعاهای مربوط به دیبانکینگ ممکن است به عنوان ابزاری برای فرار از پاسخگویی به مسائل قانونی و نظارتی استفاده شود.

مؤلفه‌های اصلی این بحث به این صورت است:

• استفاده از دیبانکینگ به عنوان یک ابزار برای جلب حمایت عمومی و فشار بر سیاست‌گذاران.
• ادعای نقض حقوق بشر در دسترسی به خدمات مالی، در حالی که این ادعا ممکن است به طور گزینشی مطرح شود.
• توجه به انتقادهای واقعی نسبت به دیبانکینگ که به مسائل نژادی و اجتماعی مربوط می‌شود، در مقایسه با مشکلات خاص صنعت کریپتو.

مؤلفان و تحلیلگران همچنین به این نکته اشاره می‌کنند که در حالی که برخی از شرکت‌های کریپتو از دیبانکینگ به عنوان یک مشکل بزرگ یاد می‌کنند، در حقیقت خودشان نیز در برخی از موارد به عدم شفافیت و رعایت قوانین دامن می‌زنند. این موضوع می‌تواند به نوعی به ایجاد یک چرخه معیوب منجر شود که در آن هر دو طرف از یکدیگر انتقاد می‌کنند بدون اینکه به حل مشکلات اصلی بپردازند.

در این میان

در شرایط فعلی، صنعت کریپتو به دنبال راه‌حل‌های جایگزین برای غلبه بر چالش‌های دیبانکینگ است. بسیاری از شرکت‌ها به سمت استفاده از ارزهای پایدار (استیبل‌کوین‌ها) روی آورده‌اند تا نیازهای مالی خود را برطرف کنند. این ارزها به عنوان یک پل ارتباطی بین دنیای سنتی مالی و دنیای دیجیتال عمل می‌کنند و به شرکت‌ها این امکان را می‌دهند که بدون وابستگی به سیستم بانکی سنتی به فعالیت‌های خود ادامه دهند.

علاوه بر این، برخی از شرکت‌های کریپتو در حال همکاری با بانک‌های محلی و مؤسسات مالی کوچک‌تر هستند که دیدگاه مثبت‌تری نسبت به ارزهای دیجیتال دارند. این رویکرد می‌تواند به ایجاد روابط مستحکم‌تر و پایدارتر با نهادهای مالی منجر شود.

با این حال، این روش‌ها به عنوان یک راه‌حل دائمی و پایدار در نظر گرفته نمی‌شوند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این نوع روابط می‌تواند به هزینه‌های عملیاتی بالاتر منجر شود و در درازمدت مشکلات بیشتری را به همراه داشته باشد. بنابراین، نیاز به یک چارچوب قانونی و نظارتی روشن‌تر برای حمایت از این صنعت احساس می‌شود.

به طور کلی، آینده دیبانکینگ در صنعت کریپتو به شدت به تحولات قانونی و سیاست‌گذاری‌های دولتی وابسته است. اگرچه برخی از کشورها در حال تلاش برای ایجاد قوانین مناسب هستند، اما هنوز هم چالش‌های زیادی پیش روی این صنعت قرار دارد که باید به آن‌ها پرداخته شود.